Арми доторх алуурчдаас ЯЛ АСУУГААЧ, Жанжин штабын дарга аа!

      Хугацаат цэргийн алба хаахаар очсон хүү нас барсан хэргийн мөрөөр олон нийт таамаг дэвшүүлж эхэлжээ. Нэг хүн “Цэрэг, арми дотор гадны гар хөл шургалж, талцуулж, хагаралдуулах гэж ийм зүйлүүд хийгээд байна уу” гэсэн пост бичжээ. Олон ээж аав “Бид хүүгээ цэрэгт явуулахгүй” хэмээн  сэтгэгдлээ илэрхийлж сошиалд давалгаалах болов. Мэдээллийн зарим сайт өдөр бүхэн цэрэг нас барсан, гэмтэж бэртсэн асуудлын мөрөөр сурвалжилж, мэдээлэл хүргэх боллоо.

Хэрэв Монголын арми дотор гадны гар хөл шургалсан бол манай тагнуулынхан мадаггүй барьж, хорих байсан биз. Нэг сэтгүүлчийг, дараа нь нэрт яруу найрагчийг гадны гар хөл болсон гэж баривчлан, шүүх хурлууд нууцын зэрэгтэй явагдаж, цоожтой хаалганы цаана суулгасан. Тэгэхээр арми доторх алуурчид гаднынхан биш дотоодынх болж таарч байна. Дотоодынхдоо мөрдэс зүүсэн хурандаа, генералуудын үр удам, үргэлжлэл байдаг биз. Ингэж асуух ч хэрэггүй, ер нь бол үе уламжилсан ирсэн, нөгөө ширээ залгамжлагч гэдэг шиг гэдгэр нөхдүүд байдаг юм билээ.

Нэрт сэтгүүлч Адуучийн Даваасамбуу агсан арми дахь дэглэлтийн талаар “Дэглэгчдэд дэг хэрэгтэй” нийтлэлээ тэртээ 1980-аад онд бичсэн. Гэтэл одоо ч цэрэгт дэглэлт байна, шүүх, цагдаа шалгаад илрүүлж чаддаггүй алуурчид тэнд бугшжээ. Үүнийг хэн цэгцэлж чадах вэ гэвэл нэгдүгээрт Жанжин штабын дарга, хуурай замын цэргийн командлагч байж таарна. Цаашилбал, бодлого барьж буй Батлан хамгаалахын сайд, бүр цаашаа гэвэл Зэвсэгт хүчний Ерөнхий командлагч, түүний цэргийн бодлогын зөвлөхүүд л чадна. Тэд чадахгүй байна гэхээр алуурчид нь авлигажиж, эрх мэдэлжиж, мафижиж, бүр цаашаа “Вант улс” болчихож. Дийлдэхгүй эрх сүртэй болчихож гэж ойлгогдож байгаа юм.

Мэдээж үүний зэрэгцээ  “Цэрэг, армиараа оролдох хэрэггүй л байгаа юм даа” гэж ярьж, бичиж байгаа хүмүүстэй санал нийлнэ. Дотоод, гадаад байдал, ороо бусгаа байгаа дэлхий, хүчний төвүүдийн хурдтай шилжилт гээд олон хүчин зүйл байна. Цэрэг, армиа хүчирхэг байлгах шаардлага зөвхөн Монгол гэлтгүй  өнөөдөр бүх улс оронд  бий болж байна. Харин манайд цэргүүд нэгнээ алж, дотроо “байлдаж” тоглож байна. Хэрэв хүнд хэцүү цаг ирж гэмээ нь ийм сахилга батгүй цэрэг арми эх орноо, элгэн түмнээ хамгаалж чадна гэж үү. Арми доторх алуурчдаасаа ял асууж чадахгүй бол ямар ирээдүй биднийг хүлээж байна вэ гэдгийг дээрх эрхмүүдээс асуумаар байна?